ontstaan van Dirk

dirk prototype

prototype, 2004

dirk rise

Dirk groeit

krijgt een lijf

krijgt persoonlijkheid

Tekst gebaseerd op een interview met betrekking tot antropomorfisme in performance art en robotica:

'Wat zijn de elementen waardoor Dirk zo realistisch lijkt?

*1. Allereerst het lopen: Ik heb de meeste tijd in de loop-mechanisme zitten. Het was belangrijk voor mij dat het lopen echt was. Ik zou het mezelf veel gemakkelijker gemaakt kunnen hebben door gewoon een motor op een van de wielen te zetten. Maar nu ziet het lopen er écht uit, want het is écht. Hij loopt écht en duwt zijn karretje waarin het mechanisme zit die de loopbeweging bepaalt. Eigenlijk is dit het enige deel van de robot met een autonome aspect; de loop beweging wordt aangestuurd met 4 schijven, de vorm van de schijven is het "programma". De druk van de voeten heeft een maximum van 14 kg. En is derhalve aangepast aan het straat oppervlak.
*2. De beweging van het hoofd: De hoofd-servo's zijn sterk en precies, zonder enige speling of trilling gemonteerd en hebben een snelle reactie. Alle verhoudingen zijn zorgvuldig gereproduceerd (met mijn eigen lichaam als voorbeeld *) ook is er met veel zorg de vrijheidsgraad en de hoek van de gewrichten bepaald.
*3. We zijn beiden poppenspelers en hebben nu jaren met de afstandsbediening ge werkt en geoefend. We hebben ons zelf aangeleerd om twee joysticks met één hand te bedienen, zodat de andere hand vrij blijf voor 'acteren'. Om een of andere mysterieuze reden bedienen we met onze linkerhand de joysticks (terwijl we allebei rechtshandig zijn!) Verschillende functies worden gecombineerd, zodat alle functies op slechts twee joysticks passen.'




'Waarom een zwerver?


> Het begon met een gemechaniseerde marionet (= pop aan touwtjes) die stond te wachten in een hoek van mijn werkplaats. Het wachten was op een oplossing voor het balans probleem van het lopen op twee benen. Op het moment dat ik op het idee kwam om dit op te lossen met een winkelwagentje, was het voor mij duidelijk dat het een zwerver moet worden. Misschien ook wel om het algemene idee van een robot te sarren, dat altijd glanzend, perfect en functioneel zou moeten zijn. Het idee van een robot zonder een thuis sprak me aan. De Nederlandse woord voor daklozen is "zwerver". Het woord heeft iets romantisch omdat het refereert naar vrij zijn en reizen.'

'Een grappig effect is dat mensen niet willen kijken naar een zwerver, er is een sterke wil om hem te vermijden. maar zoals je kan voorstellen heeft deze zwerver ook een sterke aantrekkingskracht. Dit veroorzaakt spanning. Het is een heel sterke ervaring voor het publiek geconfronteerd te worden met hun eigen vooroordeel en ontdekken dat ze niet oog in oog staan met een zwerver, maar met een robot! De hele de performance is opgebouwd rond deze ervaring. Ik denk dat dit voor het meerder deel van het publiek een unieke ervaring is. Ik las ergens de mensen gebruik maken van een ander deel van de hersenen om te kijken naar een object in plaats van te kijken een mens. Het moment van schakelen tussen deze hersens delen lijkt een hele gekke ervaring zijn. Ik moet je zeggen dat we op een gegeven moment zijn gestopt om Dirk nog realistischer te maken. De reden daarvoor was dat de performance er niet beter op werd, omdat het publiek niet meer besefte dat ze een robot zagen!

We reizen over de hele wereld met Dirk en dat is een interessante psychologische studie over het gedrag van mensen, uit verschillende landen of groepen en hoe mensen zich anders gedragen in verschillende omgevingen.
Ooit zouden we hier eens een boek over moeten schrijven...

* Het gezicht is niet van mij, het is een cast van het gezicht van een vriend met een mooie drank neus..(handen zijn van mij)'

Freddy Abels